Piękno, to estetyczna kategoria bytu, której definicja zmieniała się od czasów starożytności do współczesności i nadal stanowi przedmiot intensywnych badań, zarówno w obszarze sztuki, jak i nauk humanistycznych oraz ścisłych. Dlatego, by uzyskać pełny wgląd w rozumienie piękna należy problem rozpatrzyć interdyscyplinarnie, z uwzględnieniem poglądów filozofów, artystów i naukowców reprezentujących takie dziedziny wiedzy, jak: biologia ewolucyjna, socjobiologia, neuroestetyka, neurobiochemia, antropologia kulturowa, historia sztuki i inne. Ponieważ takie kompletne i holistyczne potraktowanie problemu przekracza ramy czasowe jednego wykładu, jego tematyka została zawężona do chemicznego aspektu piękna postrzeganego zmysłem wzroku (barwy, kształty). W szczególności omówione zostaną następujące zagadnienia:

• Co to jest kolor i w jaki sposób jest generowany oraz rejestrowany przez mózg.

• Zastosowanie chemii w zdobieniu i modelowaniu ciała.

• Jak działa układ nagrody w mózgu odpowiedzialny za pozytywne wrażenie piękna.

• Co to są neuroprzekaźniki i jakie funkcje w postrzeganiu piękna pełnią.

W wykładzie omówiona zostanie również rola substancji psychoaktywnych w rozwoju sztuki od paleolitycznych malowideł jaskiniowych począwszy, a na dokonaniach artystów współczesnych skończywszy (Stanisław Ignacy Witkiewicz, Jackson Pollock, Jean-Michel Basquiat i inni). Finalna część wykładu to pokaz multimedialny z wykorzystaniem muzyki, prezentujący obrazy substancji chemicznych obserwowane pod mikroskopem polaryzacyjnym oraz obrazy ciekłych kryształów porównanych z dziełami 

ekspresjonistów i abstrakcjonistów (Frantisek Kupka, Robert Delanuay, August Macke, Franz Marc).